Γράφει : ο Μιχάλης Τζανάκης
Μερικές λέξεις έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Μεταξύ αυτών και οι λέξεις «έλλειμμα» και «χρέος». Άλλο που δε θέλαμε να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας και στα οικονομικά, τα οποία ασκούμε παράλληλα με τις μαντικές μας ιδιότητες (ακριβής χρόνος πτώχευσης κλπ).
Έχω την εντύπωση πως άλλα είναι τα πραγματικά «ελλείμματα» που μας έφεραν μέχρι εδώ. Παρά την οικονομολαγνεία που προέκυψε πρόσφατα μάλλον επανέκαμψε μετά την περίοδο του χρηματιστηρίου. Τα ελλείμματα λοιπόν ξεκίνησαν εκεί που τέλειωσαν τα πλεονάσματα 30 χρόνων. Κι είχαμε παντού πλεονάσματα. στην πολιτική πλεόνασμα «σωτήρων» που όλοι παραλάμβαναν «καμμένη γη» κι αναλάμβαναν την σωτηρία της.
Πλεόνασμα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας αφού σπουδαίοι δημοσιογράφοι -και λίγο μετά βουλευτές ή υπουργοί- ενημέρωναν αξιόπιστα και αντικειμενικά εννοείται
την κοινή γνώμη, που τυχαία αυτή ταυτόχρονα ψυχαγωγείται –δημιουργικά πάντα- απ τις αννιτοπάνιες, τους ανδρεομικρούτσικους και πετροκωστόπουλους 20 χρόνια τώρα.
Πλεόνασμα είχαμε και στους χημειοπρωταθλητές που συνωστίζονταν στο Μαξίμου ή στο παναθηναικό στάδιο παίρνοντας γαλόνια αξιωματικών και δίνοντας τα όνομα τους σε πλοία του αιγαίου. Πλεόνασμα στις καταθέσεις μετοχές ρέπος (αν κι ακόμα δεν κατάλαβα τι ακριβώς είναι). Πλεόνασμα σε δίτροχα, τετράτροχα, διαμερίσματα, εξοχικά, βίλες.
Πλεόνασμα σε ερωμένες, εραστές, διαζύγια σε αγαθά madeinchina, πλεόνασμα σε κάρτες visa, master, dinners.
Κι εκεί που το απολαμβάναμε όπως την τελετή έναρξης του 2004. Εκεί που βάλαμε τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι εξαιτίας του Ζαγοράκη εκεί αρχίζουν να σκάνε τα ελλείμματα.
Όχι αυτά που μας μαλώνουν οι νοικοκύρηδες και οι «έμποροι των εθνών» αλλά κάτι άλλα χειρότερα.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ θάρρους και παρρησίας της πολιτικής ηγεσίας που λαϊκιζε ανεύθυνα όλα αυτά τα χρόνια.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ πολιτικής και κοινωνικής ωριμότητας που δεν πήρε ή δεν ήθελε να πάρει χαμπάρι το δούλεμα για να ρθουν οι πατρωνες του τώρα να του λένε «μαζί τα φάγαμε κοπρίτες»
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ευθύνης της πνευματικής ηγεσίας που συναγελάζονταν αυτά τα χρόνια για να εξαργυρώσουν κατιτί κι αυτοί
ΕΛΛΕΙΜΜΑ υπευθυνότητας των ελληνογονέων που με το χαρτζηλίκι εξαργύρωσαν την πλημμελή παρουσία τους στον οίκο τους
ΕΛΛΕΙΜΜΑ των τριων εξουσιών να ξεμπερδέψουν τη διαπλοκή τους
ΕΛΛΕΙΜΜΑ των μμε να πουν την αλήθεια και των συνδικαλιστών να υπηρετήσουν αυτό για το οποίο επιλέχθηκαν
ΕΛΛΕΙΜΑ των δασκάλων να «μορφώσουν» κι όχι να εκπαιδεύσουν τους ελληνόπαιδες
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΔΙΚΟ ΜΟΥ που όλα αυτά, που έλεγα τόσα χρόνια στο φίλο στο συνάδελφο στο γείτονα δεν τολμούσα να τα πω δυνατά γιατί «δεν ξέρεις τι γίνεται» και χρειάστηκε να μας δείχνουν το «δάχτυλο» οι εταίροι να μας κάνουν να νιώσουμε «εταίρες» για να σας τα γράψω αυτά.
Μερικές λέξεις έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Μεταξύ αυτών και οι λέξεις «έλλειμμα» και «χρέος». Άλλο που δε θέλαμε να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας και στα οικονομικά, τα οποία ασκούμε παράλληλα με τις μαντικές μας ιδιότητες (ακριβής χρόνος πτώχευσης κλπ).
Έχω την εντύπωση πως άλλα είναι τα πραγματικά «ελλείμματα» που μας έφεραν μέχρι εδώ. Παρά την οικονομολαγνεία που προέκυψε πρόσφατα μάλλον επανέκαμψε μετά την περίοδο του χρηματιστηρίου. Τα ελλείμματα λοιπόν ξεκίνησαν εκεί που τέλειωσαν τα πλεονάσματα 30 χρόνων. Κι είχαμε παντού πλεονάσματα. στην πολιτική πλεόνασμα «σωτήρων» που όλοι παραλάμβαναν «καμμένη γη» κι αναλάμβαναν την σωτηρία της.
Πλεόνασμα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας αφού σπουδαίοι δημοσιογράφοι -και λίγο μετά βουλευτές ή υπουργοί- ενημέρωναν αξιόπιστα και αντικειμενικά εννοείται
την κοινή γνώμη, που τυχαία αυτή ταυτόχρονα ψυχαγωγείται –δημιουργικά πάντα- απ τις αννιτοπάνιες, τους ανδρεομικρούτσικους και πετροκωστόπουλους 20 χρόνια τώρα.
Πλεόνασμα είχαμε και στους χημειοπρωταθλητές που συνωστίζονταν στο Μαξίμου ή στο παναθηναικό στάδιο παίρνοντας γαλόνια αξιωματικών και δίνοντας τα όνομα τους σε πλοία του αιγαίου. Πλεόνασμα στις καταθέσεις μετοχές ρέπος (αν κι ακόμα δεν κατάλαβα τι ακριβώς είναι). Πλεόνασμα σε δίτροχα, τετράτροχα, διαμερίσματα, εξοχικά, βίλες.
Πλεόνασμα σε ερωμένες, εραστές, διαζύγια σε αγαθά madeinchina, πλεόνασμα σε κάρτες visa, master, dinners.
Κι εκεί που το απολαμβάναμε όπως την τελετή έναρξης του 2004. Εκεί που βάλαμε τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι εξαιτίας του Ζαγοράκη εκεί αρχίζουν να σκάνε τα ελλείμματα.
Όχι αυτά που μας μαλώνουν οι νοικοκύρηδες και οι «έμποροι των εθνών» αλλά κάτι άλλα χειρότερα.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ θάρρους και παρρησίας της πολιτικής ηγεσίας που λαϊκιζε ανεύθυνα όλα αυτά τα χρόνια.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ πολιτικής και κοινωνικής ωριμότητας που δεν πήρε ή δεν ήθελε να πάρει χαμπάρι το δούλεμα για να ρθουν οι πατρωνες του τώρα να του λένε «μαζί τα φάγαμε κοπρίτες»
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ευθύνης της πνευματικής ηγεσίας που συναγελάζονταν αυτά τα χρόνια για να εξαργυρώσουν κατιτί κι αυτοί
ΕΛΛΕΙΜΜΑ υπευθυνότητας των ελληνογονέων που με το χαρτζηλίκι εξαργύρωσαν την πλημμελή παρουσία τους στον οίκο τους
ΕΛΛΕΙΜΜΑ των τριων εξουσιών να ξεμπερδέψουν τη διαπλοκή τους
ΕΛΛΕΙΜΜΑ των μμε να πουν την αλήθεια και των συνδικαλιστών να υπηρετήσουν αυτό για το οποίο επιλέχθηκαν
ΕΛΛΕΙΜΑ των δασκάλων να «μορφώσουν» κι όχι να εκπαιδεύσουν τους ελληνόπαιδες
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΔΙΚΟ ΜΟΥ που όλα αυτά, που έλεγα τόσα χρόνια στο φίλο στο συνάδελφο στο γείτονα δεν τολμούσα να τα πω δυνατά γιατί «δεν ξέρεις τι γίνεται» και χρειάστηκε να μας δείχνουν το «δάχτυλο» οι εταίροι να μας κάνουν να νιώσουμε «εταίρες» για να σας τα γράψω αυτά.
Υγ. θα μπορούσα να προσθέσω πάμπολλα ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ πριν φτάσω σ εκείνο του
Παπακωνσταντίνου και του Αλογοσκούφη
http://tonoikaipnevmata.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε την άποψή σου..